درمانگر در مقام انسان

درمانگران اگر هم بخواهند نمی‌توانند بدون نقص باشند، گاهی بعضی از جلسات آنها ممکن است به هر دلیلی افتضاح هم از کار در بیاید. بعضی درمانجویان در مواجهه با این رویداد، ترجیح می‌دهند درمان را ترک کنند، ولی هر اندازه که درمانجو ظرفیت روانی بالاتری برای کنار آمدن با نقایص درمانگر خود داشته باشد، رابطه را حفظ و حتی می‌تواند درمانگر خود را ببخشد. خلاصه آنکه، اگر در مقام درمانگر مرتکب خطایی فاحشی در جلسه شدید، این فقط شما نیستید که رابطه را تحت تاثیر قرار داده‌اید، بلکه لازم است بدانید که درمانجو به درمانجو در کنار آمدن با این نقص، تفاوت وجود دارد، از ترک درمان، تا پذیرش نقص و بالا بردن ظرفیت روانی خود.
آنچه نوشتم مربوط به درمانگران در مقام انسان ، به عنوان موجودی ناقص است، که موثرتر است که درمانجویان با این ویژگی به عنوان یک جز غیرقابل انفکاک در هر رابطه‌ای روبرو بشوند، وگرنه درمان معیوب یا ناکارامد کلیدواژه‌ای متفاوت است، که متاسفانه بعضی از درمانجویان به شدت مستعد آن هستند که به این قبیل درمان‌ها وابسته بشوند، که بسیار زیانبار است، و بحث مفصل دیگری است.

29 خرداد 1398

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.